Herkese babasından katlar,yatlar,malikaneler,saraylar kalmıyor.Baba mirası kimi zaman Fenerbahçelilik oluyor,babandan aldığın bayrağı yere düşürmemek için koşturuyorsun Fenerbahçenin peşinden,koruyorsun mirasını.Babanla oturduğun zamanda,kavga etmeden konuşabildiğin şeyler kısıtlı zaten,en iyi anlaştığın nokta Fenerbahçe oluyor.Beraber seviniyorsunuz,beraber küfrediyorsunuz,yaptığın serserilikler bile alttan alta hoş karşılanıyor,söze gelince kızılsa,nasihat edilse bile.Aynı hisleri,heyecanları o da yaşamış çünkü zamanında,ona da bu virüsün nerden bulaştığını ölüm döşeğindeki dedenizin babanıza 'Fenerin maçı noldu' sorusuyla anlıyorsunuz, sizde bu bayrağı evladınıza geçirmenin hayalini kuruyorsunuz.Halit abimizin de dediği gibi,Fenerbahçeliler baba mirasını korumayı iyi bilirler,ne pahasına olursa olsun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder