Vedat Okyar (1945 - 2009)

Ölmez dediğimiz insanlar, hiç ölmeyecek sandığımız adamlar birer birer göçüyor. Her göçen de bizden bir parçayı yanında götürüyor. Gönlümüze hüznü doldururlarken en ağdalısından, aslında bir de mesaj veriyorlar en hakikatlısından; "Ben sıramı savdım.. Şimdi sıra kimde ?" Kim bilir.. Belki de bizde..

Güle güle Vedat Okyar.. Güle güle candan, samimi, iyi insan.. Toprağın bol olsun, rahat uyuyasın...